Een midwinterhoorn is een houten blaasinstrument met een natuurlijke uitstraling. De volgende afbeelding maakt dit duidelijk.
Voor het blazen wordt gebruik gemaakt van een afgeschuind mondstuk, happe genaamd. Meestal wordt deze gemaakt van vlierhout, hout met een zachte kern die gemakkelijk is uit te hollen.
Net zoals vroeger geld, welk hout is er in de directe omgeving beschikbaar.
De vorm van de stam in combinatie met de houtsoort is bepalend voor de hoeveelheid arbeid die moet worden verricht om een goed eindresultaat te bereiken.
Op de eerste cursusavond ervaren de cursisten dit meteen.
De voorkeur gaat uit naar een stam die al een natuurlijke kromming heeft. De lengte ligt tussen de 150 en 200 cm. In de "midwinterhoorncyclus" is het gebruikelijk om de stam in de wintermaanden te zagen.
De stam wordt op een droge en niet te warme plek opgeslagen. In september is de stam dan geschikt om bewerkt te worden.
Een heel geschikt instrument om de buitenkant te bewerken is een zogenaamd haalmes. Een geslepen beitel met aan beide zijden een handvat. Al schavend, raspend, vijlend en schurend wordt een goed eindresultaat bereikt.
Met gebruik van een lintzaag wordt de stam in twee delen gesplitst.
Daarna is het direct van belang om de delen meteen met slangklemmen op elkaar te klemmen als er niet aan de hoorn wordt gewerkt.
Met een kruishout wordt de wanddikte afgeschreven. Een ervaren klusser lukt dit ook met potlood uit de hand. De wanddikte is gemiddeld 9 mm.
Met gutsen wordt de stam uitgehold. Al schurend wordt uiteindelijk een glad en strak resultaat bereikt.
De uitgeholde delen worden met watervaste witte houtlijm aan elkaar gelijmd. De beide helften worden met behulp van voldoende slangklemmen op elkaar geklemd. De droogtijd bedraagt minimaal 8 uur.
Na het verwijderen van de slangklemmen kan de hoorn verder worden afgewerkt. Het plaatsen van de happe is het belangrijkste klusje.
De buitenkant kan naar eigen keuze worden afgewerkt door lakken, beitsen of in de was zetten.
De bandjes, braam, wilg of rotan worden aangebracht.
Het draagkoord wordt gevlochten en aan de midwinterhoorn bevestigd.
Je hoorn is nu klaar. Allen nog even oefenen in het blazen. En een mooie standaard maken voor in de kamer.
VEEL PLEZIER MET JE EIGEN MIDWINTERHOORN!!!
Na twee maanden volop bezig te zijn geweest met het hakken, gutsen, schaven, schuren, lakken, bandeleren, koordvlechten en versieren van uw midwinterhoorn is nu het moment gekomen om de midwinterhoorn te leren bespelen.
Uit ervaring is gebleken dat eenieder het midwinterhoornblazen het beste kan leren in groepsverband door om beurten te blazen en naar elkaar te luisteren. Elke hoorn en elke blazer heeft een eigen geluid, probeer te ontdekken wat bij de ander de zuivere laagste noot is. De verschillende tonen kan men blazen door de lipspanning te verhogen of te verlagen. Dagelijks vijf tot tien minuten oefenen is de beste manier om het blazen snel onder controle te krijgen.
NLD